رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 بحرست مرا جام می و حق ساقی مستی ز شراب نور وجه باقی

2 هر لحظه هزار بحر می نوشیدم سیراب نشد جان من از مشتاقی

1 ما محرم اسرار الهیم ای دل ما واقف هر چیز کماهیم ای دل

2 در ملک شهود و تخت تمکین و یقین بی هیچ شکی حاکم و شاهیم ای دل

1 تا گشت دلم ز عشق پابست غمت از پای فتاد جانم از دست غمت

2 از شوق گلستان رخت مرغ دلم چون بلبل بی نوای شد مست غمت

1 تا سنبل زلف تو برآشفت بروی خلق از پی جست وجو شده کوی بکوی

2 خواهی نشود واقف اسرار تو کس عارف که ترا بدید گفتی که مگوی

1 از پرتو روی تو جهان روشن شد جانم ز نسیم زلف تو گلشن شد

2 چون شاهد حسن در عدم منزل کرد میخانه هر دو عالمش مسکن شد

1 ای روی ترا جمله جهان آئینه در مملکت هستی تو مائی نه

2 حسن تو که از روی بتان مرئی شد رای تو بدی و دیگری رائی نه

1 ذاتست و صفات بیحد و اندازه از وصف تو عالمی پر از آوازه

2 هر ذره ز تو بوصف خاصی مخصوص برحسن تو خاص گلرخان تازه

1 روی تو نهان بپرده عالم شد مجموعه حسنت از جهان آدم شد

2 اسمت بمراتب ظهورات صفات گه عالم و گه آدم و گه خاتم شد

1 روی تو ز مرآت جهان می بینم حسنت ز همه جهان عیان می بینم

2 از غیرت اگر پرده برو افکندی در پرده کون ترا نهان می بینم

1 هر لحظه جمال دوست دیدن چه خوش است زان لب سخن بوسه شنیدن چه خوش است

2 بربوی وصال او دل و جان مرا دامن ز همه جهان کشیدن چه خوش است