رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 ما چون ز ازل مست و خراب آمده ایم با ساغر و جام و باشراب آمده ایم

2 تقوی مطلب زما چواز حکم ازل با شاهد و باده و رباب آمده ایم

1 مائیم مجرد از اضافات و نسب آزاده ز قید وصف مربوب وز رب

2 در مرتبه ذات معرا ز صفات هرگز نبود نام ز مطلوب و طلب

1 خورشید رخ تو ماه تابان من است لعل لب تو چشمه حیوان من است

2 چون ظلمت و نور عکس زلف و رخ تست کفر دو جهان همیشه ایمان من است

1 ظاهر ز مظاهر جهات ذات منست گر علوی و سفلی است و گر جان و تنست

2 گر عالم و آدم است و گر ملک و ملک گر کون و مکان و گر زمین وز منست

1 مائیم منزه از قیود ملکوت هستیم مقدس از صفات جبروت

2 پیدا نبود ز ما، نه اسم و نه صفت پنهان بنقاب عزم اندر لاهوت

1 مشتاق جمال روی جان افروزم از آتش شوق دایما می سوزم

2 معشوق چو شد معلم اسرارم در مکتب عشق عاشقی آموزم

1 ما بنده عشق و از خرد آزادیم با درد و غم عشق تو بس دلشادیم

2 چون حاصل عمر ما بجز عشق تو نیست گوئی مگر از برای عشقت زادیم

1 هر لحظه رخت بحسن دیگر بینم هر دم به لطافتش فزونتر بینم

2 هرجا بصفت بیش و کمش گر بینم نتوان که جمال تو مکرر بینم

1 تا در رخ خوب تو نگاهی کردم هر روز ز اشتیاقش آهی کردم

2 تا گشت دلم به بند عشقت پابند از دست غم تو روبراهی کردم

1 در بادیه عشق تو سرگردانم بی رهبر و زاد و بی سروسامانم

2 از دست غم فراق ما را برهان در بزم وصال خویشتن بنشانم