چو بیرون آمد از دروازه خرم از اسعد گرگانی ویس و رامین 34
1. چو بیرون آمد از دروازه خرم
شد از تیمار هجرش نیمه ای کم
چو آگه گشت شاهنشاه موبد از اسعد گرگانی ویس و رامین 35
1. چو آگه گشت شاهنشاه موبد
که پیدا کرد رامین گوهر بد
پس آنگه پاسخی کردش بآیین از اسعد گرگانی ویس و رامین 36
1. پس آنگه پاسخی کردش بآیین
به پاین تلخ و از آغاز شیرین
چو در مرو گزین شد شاه شاهان از اسعد گرگانی ویس و رامین 37
1. چو در مرو گزین شد شاه شاهان
دلش خرم به روی ماه ماهان
چو از دیدار ویسه گشت نومید از اسعد گرگانی ویس و رامین 38
1. چو از دیدار ویسه گشت نومید
به چشمش تیره شد تابنده خورشید
بدان گاهی که شاهنشاه موبد از اسعد گرگانی ویس و رامین 39
1. بدان گاهی که شاهنشاه موبد
برون رفت از نگارین کاخ و گنبد
چو شاه و ویس و رامین هر سه باهم از اسعد گرگانی ویس و رامین 40
1. چو شاه و ویس و رامین هر سه باهم
دگر باره شدند از مهر بی غم
جهان را گوهرو آیین چنین است از اسعد گرگانی ویس و رامین 41
1. جهان را گوهرو آیین چنین است
که با هم گوهران خود به کین است
دز اشکفت بر کوه کلان بود از اسعد گرگانی ویس و رامین 42
1. دز اشکفت بر کوه کلان بود
نه کوهی بود بر جی زاسمان بود
چو آگه گشت ویس از رفت رام از اسعد گرگانی ویس و رامین 43
1. چو آگه گشت ویس از رفت رام
به جشمش بام تیره گشت چون شام
چو رامین آمد از گرگان سوی مرو از اسعد گرگانی ویس و رامین 44
1. چو رامین آمد از گرگان سوی مرو
تهی بد باغ شادی از گل و سرو