چشم من و چشم آن بت تنگ دهان از نیشابوری رباعی 133
1. چشم من و چشم آن بت تنگ دهان
در بیع و شری شدند و در سود و زیان
تیغ ملک شرق خداوند جهان از نیشابوری رباعی 134
1. تیغ ملک شرق خداوند جهان
شیری است تنش به جمله چنگال و دهان
هر شاه که داشت دولت و بخت جوان از نیشابوری رباعی 135
1. هر شاه که داشت دولت و بخت جوان
هر دو یله کرد و خود برون شد زمیان
نه با منی ار چه همنشینی با من از نیشابوری رباعی 136
1. نه با منی ار چه همنشینی با من
ای بس دوری که از تو بینم تا من
رفتی و به یک بارگرفتی کم من از نیشابوری رباعی 137
1. رفتی و به یک بارگرفتی کم من
کشته شدم و نداشتی ماتم من
بگرفت شها قضای بد دامن من از نیشابوری رباعی 138
1. بگرفت شها قضای بد دامن من
تا لشکر غم نشست پیرامن من
ای چرخ‌کمر مبند برکینه من از نیشابوری رباعی 139
1. ای چرخ‌کمر مبند برکینه من
بگزار حق خدمت دیرینهٔ من
نازید به گرز گاوسار افریدون از نیشابوری رباعی 140
1. نازید به گرز گاوسار افریدون
در دست تو گرز شیر سارست کنون
گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین از نیشابوری رباعی 141
1. گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین
برکشور روم و چین گشایند کمین
ای شاه زتو تخت همی نازد و زین از نیشابوری رباعی 142
1. ای شاه زتو تخت همی نازد و زین
وز دولت تو داد همی یابد دین
ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین از نیشابوری رباعی 143
1. ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین
دارندهٔ دولتی و دارندهٔ دین
ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین از نیشابوری رباعی 144
1. ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین
در قبضهٔ ملک توست تایوم‌الدین