پروین و ستارگان از امیر معزی نیشابوری رباعی 157
1. پروین و ستارگان گردون پیمای
اندر شب هجر تو نجنبند ز جای
افروخته دولت از امیر معزی نیشابوری رباعی 158
1. افروخته دولت شه عالم رای
ملک‌افزای است و عدل گستر همه‌جای
ای رایت و رای از امیر معزی نیشابوری رباعی 159
1. ای رایت و رای تو همایون چو همای
وای نامه و ا‌نام‌ا تو رسیده همه جای
شاها در فتح از امیر معزی نیشابوری رباعی 160
1. شاها در فتح بر تو بگشاد خدای
منشور ظفر به تو فرستاد خدای
دامی که در آن از امیر معزی نیشابوری رباعی 161
1. دامی که در آن دام شکارم کردی
در حلقهٔ او تو بیقرارم کردی
ای عشق تو عمرم از امیر معزی نیشابوری رباعی 162
1. ای عشق تو عمرم به کران آوردی
ای هجر تنم را به فغان آوردی
از بهر جمال از امیر معزی نیشابوری رباعی 163
1. از بهر جمال چهرهٔ همچو پری
دستت به سوی آینه تا چند بری
در بر ملکا دل از امیر معزی نیشابوری رباعی 164
1. در بر ملکا دل توانگر داری
دریای محیط است‌که در بر داری
ای باخته عشق از امیر معزی نیشابوری رباعی 165
1. ای باخته عشق در جهان با دگری
نوشیده سبک می گران با دگری
هر سال به‌کار از امیر معزی نیشابوری رباعی 166
1. هر سال به‌کار ملک بیدار تری
چون گوی زنی شها و چوگان بازی
هر دم زا‌دمی‌ا از امیر معزی نیشابوری رباعی 167
1. هر دم زا‌دمی‌ا خجسته دیدار تری
با خیل مخالفان نبرد آغازی
زاهد نکند توبه از امیر معزی نیشابوری رباعی 168
1. زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی
هرچند عیان عمل نمود ای ساقی