خور گوید کاشکی از امیر معزی نیشابوری رباعی 169
1. خور گوید کاشکی که زرین تنمی
تا جام شراب شاه شیر اوژنمی
ای شاه نگویمت از امیر معزی نیشابوری رباعی 170
1. ای شاه نگویمت که چون گردونی
زیراکه به قدر و جاه از او افزونی
این مجلس شاه از امیر معزی نیشابوری رباعی 171
1. این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی
خلدست و نعیم جاودان اندروی
لبیک دهد بخت از امیر معزی نیشابوری رباعی 172
1. لبیک دهد بخت چو آواز دهی
تکبیرکند چو رزم را ساز دهی
یار از غم من از امیر معزی نیشابوری رباعی 173
1. یار از غم من خبر ندارد گویی
یا خواب به من گذر ندارد گویی
ای ماه کمان از امیر معزی نیشابوری رباعی 174
1. ای ماه کمان شهریاری گویی
یا ابروی آن طرفه نگاری گویی