آن بت مجلس فروز از امیر معزی نیشابوری قصیده 441
1. آن بت مجلس فروز امروز اگر با ماستی
مجلس ما خُرّمَستی کار ما زیباستی
...
اگر به داد بود از امیر معزی نیشابوری قصیده 442
1. اگر به داد بود نام شاه دادگری
وگر به تاج بود فخر شاه تاجوری
...
ای به رخسار از امیر معزی نیشابوری قصیده 443
1. ای به رخسار و به عارض آفتاب و مشتری
آفتاب و مشتری را من به جانم مشتری
...
ترک من دارد از امیر معزی نیشابوری قصیده 444
1. ترک من دارد شکفته گُلستان بر مشتری
مشتری بر سرو و سرو اندر قبای شُشتری
...
گشت تابنده از امیر معزی نیشابوری قصیده 445
1. گشت تابنده ز گردون معالی قَمَری
گشت تابنده ز دریای معانی گهری
...
ماه است ساقی از امیر معزی نیشابوری قصیده 446
1. ماه است ساقی و قدح باده مشتری
وین هر دو را منم به‌دل و دیده مشتری
...
چیست آن رخشنده از امیر معزی نیشابوری قصیده 447
1. چیست آن رخشنده و پاک و زدوده گوهری
فتنهٔ هر دشمنی و شحنهٔ هر لشکری
...
تیره شد ماه از امیر معزی نیشابوری قصیده 448
1. تیره شد ماه خرد بر آسمان مهتری
خشک شد سرو هنر در بوستان سروری
...
چون سخن گوید از امیر معزی نیشابوری قصیده 449
1. چون سخن گوید یابم ز دهانش خبری
چون کمر بندد بینم زمیانش اثری
...
نبود چون تو از امیر معزی نیشابوری قصیده 450
1. نبود چون تو مَلِک در جهان جهانداری
نیافرید خدای جهان تورا یاری
...
ای جُسته جفاکاری از امیر معزی نیشابوری قصیده 451
1. ای جُسته جفاکاری جَسته ز وفاداری
بنمای وفاداری بگذار جفاکاری
...