ایا شاهی‌که عالم را همی زیر عَلَم داری از نیشابوری قصیده 452
1. ایا شاهی‌که عالم را همی زیر عَلَم داری
به دولت فرق جباران همی زیر قدم داری
ای بر سمن از مشک به عمدا زده خالی از نیشابوری قصیده 453
1. ای بر سمن از مشک به عمدا زده خالی
مسکین دلم از خال تو گشته است به حالی
بر هوا ابر بهاری سیم پالاید همی از نیشابوری قصیده 454
1. بر هوا ابر بهاری سیم پالاید همی
بر زمین باد شمالی مشک پیماید همی
سمنبرا، صنما، یارِ غمگسار منی از نیشابوری قصیده 455
1. سمنبرا، صنما، یارِ غمگسار منی
ستارهٔ سپهی آفتاب انجمنی
ای زلف دلبر من پربند و پرشکنی از نیشابوری قصیده 456
1. ای زلف دلبر من پربند و پرشکنی
گاهی چو وعدهٔ او گاهی چو پشت منی
مخوان فسانهٔ افراسیاب تورانی از نیشابوری قصیده 457
1. مخوان فسانهٔ افراسیاب تورانی
مگوی قصهٔ اسفندیار ایرانی
ایا شهریاری که صاحب قرانی از نیشابوری قصیده 458
1. ایا شهریاری که صاحب قرانی
ز جدّ و پدر یادگار جهانی
چو تو ندید و نبیند زمانه سلطانی از نیشابوری قصیده 459
1. چو تو ندید و نبیند زمانه سلطانی
چو تو نَبُود و نباشد به هیچ دورانی
شهنشه ملک شاه الب ارسلانی از نیشابوری قصیده 460
1. شهنشه ملک شاه الب ارسلانی
جهان را خداوند و صاحب قِرانی
دلم چون دهان کرد کوچک دهانی از نیشابوری قصیده 461
1. دلم چون دهان کرد کوچک دهانی
تنم چون میان کرد نازک میانی
نگارا ماه گردونی سوارا سرو بستانی از نیشابوری قصیده 462
1. نگارا ماه گردونی سوارا سرو بستانی
دل از دست خردمندان به ماه و سرو بستانی
رسد هر ساعت از دولت نشانی از نیشابوری قصیده 463
1. رسد هر ساعت از دولت نشانی
پیام آید زگردون هر زمانی