ما ز هر غم عشق تو چون قند از اهلی شیرازی رباعی 492
1. ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم
باور نکنی بیا که سوگند خوریم
1. ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم
باور نکنی بیا که سوگند خوریم
1. من سوخته دل ز آتش تقدیرم
وز آب دو دیده کی بود تدبیرم
1. با درد خوش دلم چه درمان دارم؟
خاموش و خار غصه در جان دارم
1. تا سر بودم سر جوانان دارم
تا جان بودم هوای جانان دارم
1. ای کز ستم تو راحتی می یابم
وز خون لبت ملاحتی می یابم
1. آنشوخ که من شاه بتانش گویم
آرام دل و جان جهانش گویم
1. خورشید رخا ز مهر خود داد دهم
کز بهر تو جان من دهم و شاد دهم
1. گر من صفت سینه مجروح کنم
خون در دل یاران سبکروح کنم
1. ای گل گله تو پیش هر کس چکنم
بیهوده فغان ز چرخ اطلس چه کنم
1. من غیر تو ای مایه راحت چکنم
بی لعل تو مرهم جراحت چکنم
1. گاهی ز در کعب صفا میجستیم
گه جنت و کوثر از خدا میجستیم
1. از عشق هوای نیکنامی داریم
وز باده امید دوستکامی داریم