من خود نرسم بوصل آنطرفه از اهلی شیرازی رباعی 456
1. من خود نرسم بوصل آنطرفه غزال
ور هم برسم کجا رسم باری حال
یا رب گنه آلوده ز دنیا از اهلی شیرازی رباعی 457
1. یا رب گنه آلوده ز دنیا مبرم
بی وعده وصل خود بعقبا مبرم
یا رب مهل اندر گنه اندوختنم از اهلی شیرازی رباعی 458
1. یا رب مهل اندر گنه اندوختنم
بنما ره علم و حکمت آموختنم
یا رب من اگر گناه بیحد از اهلی شیرازی رباعی 459
1. یا رب من اگر گناه بیحد کردم
بر جان و جوانی و تن خود کردم
ما گنج غمیم و غم ز حق خواسته از اهلی شیرازی رباعی 460
1. ما گنج غمیم و غم ز حق خواسته ایم
ظاهر همه عیب و باطن آراسته ایم
گر در همه آفاق بگردی از اهلی شیرازی رباعی 461
1. گر در همه آفاق بگردی چو نسیم
کار همه کس بسنجی از طبع سلیم
صاحب هنری را که بود طبع از اهلی شیرازی رباعی 462
1. صاحب هنری را که بود طبع سلیم
خاک ره خلق باشد از خلق کریم
ما با می و مستی سر تقوی از اهلی شیرازی رباعی 463
1. ما با می و مستی سر تقوی داریم
دنیا طلبیم و میل عقبا داریم
تا کی ز خمار می سرافکنده از اهلی شیرازی رباعی 464
1. تا کی ز خمار می سرافکنده شویم
میریم بصد درد و دگر زنده شویم
تا چند بعالم مکرر نگریم از اهلی شیرازی رباعی 465
1. تا چند بعالم مکرر نگریم
سال و مه و روز و هفته و شب نگریم
از بسکه زناکسان پریشان از اهلی شیرازی رباعی 466
1. از بسکه زناکسان پریشان شده ام
از صحبت نیک و بد گریزان شده ام
گه در طلب عیش و سروری از اهلی شیرازی رباعی 467
1. گه در طلب عیش و سروری بودیم
گه در پی خلوت و حضوری بودیم