پهلوان زمانه یار از اهلی شیرازی دیوان اشعار 1
1. پهلوان زمانه یار علی
که ز مرگش زمانه پر شورست
...
1. پهلوان زمانه یار علی
که ز مرگش زمانه پر شورست
...
1. بخت ملک قاسم از الطاف حق
چرخ بحکمش شد و او حکم است
...
1. خواجه لطف الله دارالضربی آن کام کرم
کز مروت بر رخ ارباب حاجت در نبست
...
1. این گنج نهان که ذات عالی نسب است
در موهبتش میر محمد لقب است
...
1. دریغا از آن غنچه باغ دل
که مقصود ما بود و خوش زود رفت
...
1. مکن تکیه بر مسند عمر فانی
که سر رشته عمر بر بیوفایی است
...
1. جهان صورت و معنی نظام دین محمود
که قدوة العرفا بود و مفخر السادات
...
1. اجل بحکم الهی چو کوس رحلت زد
گرفت ساز سفر مرسل فرشته صفات
...
1. محبا حبیب الله آن مظهر لطف
سپهر شرف آفتاب سعادت
...
1. گل باغ دل میر محمود محروم
که نخل قدش مرگ برکند از بیخ
...
1. این گوهر پاک کو جهانگیر شود
خاک قدمش غیرت اکسیر شود
...
1. رفت آخر از جهان آن نیکنام
کز مروت تخم احسان می فشاند
...