تواریخ در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 دریغ از صنعی بیمثل کاخر اجل بشکست جام عشرت او

2 همی گویند خلق از بهر تاریخ ز صنعی حیف و حیف صحبت او

1 آه ازین چرخ بیوفا کز وی دایم آزرده است بنده و شاه

2 شد بباد فنا درین تاریخ سیدی احمد گل بهشت اله

1 هادی رهروان دین شیخ محمد آنکه بود لاهجی و بمعرفت آیت رحمت اله

2 پرتو نور بخشیش برده ز آفتاب دست صورت نور بخشیش کرده خجل جمال ماه

3 شد چو مسیح بر فلک سیاه ز خاک برگرفت کرد همای همتش سایه لطف حق پناه

4 مرشد سالکان ره بود بحق از آن سبب سال وفات او بود مرشد سالکان راه

1 آصف صفاتی کز نسل جابر نامش علی بد خلق از (اصل متن: ملک بود) ملاکه

2 آمد ز غیبش فرخ جبینی کز دیدن او شد عقل و اله

3 سال ولادت هر کس بپرسید گو ماه شعبان صبح دوشنبه

1 فخر دین عادل بیمثل که در حفظ کلام ختم گردید بر آو آیت فرخ فالی

2 نظم او سحر مبین است خصوصا تاریخ کز همه فضل نبودی دل پاکش خالی

3 وقت تاریخ وفاتش شد از آن گفت خرد مولنا عادل بیمثل کجایی حالی

1 شاه منصور آن سعادتمند که نبودش ز نیکویی کمیی

2 بود از نیکویی پی تاریخ شاه منصور مقبل آدمیی

1 از جهان شاهقلی رفت دریغ آنکه بودی ز غلامان علی

2 سال تاریخ وفاتش بطلب از گل گلشن دل شاهقلی

1 از جهان رفت در محبت شاه آنکه بود از ازل غلام علی

2 بود او آفتاب و تاریخش هم بود آفتاب شاهقلی

1 میر شمس الدین محمد چون برین در سر نهاد لطف یزدان دادش آخر اینچنین سر منزلی

2 در پناه ام کلثوم از وثوق خدمتست زانکه بود آن اهل دل از روی معنی مقبلی

3 لاجرم گویند خلق از بهر تاریخ وفات میر شمس الدین محمد بود او اهلی دلی

1 حیف از امیر شیخ علی شهریار عهد آن چشمه حیات ز پاکیزه گوهری

2 کارش همیشه لطف و کرم بود و بهره داشت از خلق احمدی و کرمهای حیدری

3 درویش پروری صفت آن بزرگ بود تاریخ هم بجوی ز درویش پروری