تواریخ در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 عقل اول علاء دین احمد گشت آخر بلطف حق واصل

2 چشمه حکمت الهی بود وین زلالش شد از ازل نازل

3 عقل گفت از برای تاریخش عین حکمت حکیم دریا دل

1 دریغ از میرزا محمود خوش خلق چگویم وصف آن مقبول مقبل

2 بس این وصفش که در تاریخ گویند جوان عاقبت محمود عاقل

1 خورشید برج آل علی میرخان که بود یوسف جمال و خضر نهاد و مسیح دم

2 زد پشت پای بر اسباب دنیوی عیسی صفت فراز فلک شد بیک قدم

3 از رحمت و کرم گل او چون سرشته بود تاریخ رحلتش طلب از رحمت و کرم

1 صد دریغ از خواجه لطف الله فخار آنکه بود در جوانی پیر ارباب دل از طبع سلیم

2 همچو یوسف از نظر گم شد نمیدانم کجاست کز فراق او پدر را شد دل پر خون دو نیم

3 از ازل لطف خدا همراه بودش تا ابد زان بود تاریخ او لطف خداوند قدیم

1 خواجه نور الدین محمد گنج لطف آنکه بودی با سلاطین همعنان

2 داشت بر ملک سلیمان حکم و داد آصف ظالم کش عادل نشان

3 رفت و تاریخش چو جستم از خرد گشت دستور سلاطین جهان

1 زهی فرخنده مولودی که کردست جهان از خرمی بر خلق گلشن

2 پدر را چشم روشن شد ز رایش از آن تاریخ او شد چشم روشن

1 رفت آخر از جهان چشم و چراغ روزگار آنکه بود ار علم و دانش واقف سر نهان

2 قرة العین جهان سید شریف از لطف بود سال تاریخش بود هم قرة العین جهان

1 بیمن دولت و اقبال شاه اسماعیل که هست بنده درگاه او علی سلطان

2 درین مزار مبارک کمینه عبدالله بنای خیر نهاد از عنایت یزدان

3 چهار طاق سرچشمه ساخت و ز توفیق چهار طاق سرچشمه سال هجرت دان

1 دلا امید بکار جهان چه می بندی چو خواجه روزبهان ناامید شد ز جهان

2 چو بگذری بسر خاک او بیاد آور که گنج علم و کمال است زیر خاک نهان

3 مپرس از پی تاریخ فوت او زنهار که سال فوت بود حال خواجه روزبهان

1 خواجه محمود شاه صاحب فیض شد شهید از جفای چرخ برین

2 دل و جان چون نماند در پیشش سر بسر کشته شد بخنجر کین

3 رقم از خون خویش زد تاریخ خواجه محمود بیدل مسکین