تواریخ در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 دریغا از آن غنچه باغ دل که مقصود ما بود و خوش زود رفت

2 چه مقصود شد گرگسی سال فوت بپرسد بگویید مقصود رفت

1 شکر کز همت فرخنده به توفیق اله عاقبت خانه اهل نظر این منزل شد

2 تکیه عافیتش نام و حساب تاریخ منزل عافیت و مسکن اهل دل شد

1 فخر دین عادل بیمثل که در حفظ کلام ختم گردید بر آو آیت فرخ فالی

2 نظم او سحر مبین است خصوصا تاریخ کز همه فضل نبودی دل پاکش خالی

3 وقت تاریخ وفاتش شد از آن گفت خرد مولنا عادل بیمثل کجایی حالی

1 رفت آخر از جهان چشم و چراغ روزگار آنکه بود ار علم و دانش واقف سر نهان

2 قرة العین جهان سید شریف از لطف بود سال تاریخش بود هم قرة العین جهان

1 میر شمس الدین محمد چون برین در سر نهاد لطف یزدان دادش آخر اینچنین سر منزلی

2 در پناه ام کلثوم از وثوق خدمتست زانکه بود آن اهل دل از روی معنی مقبلی

3 لاجرم گویند خلق از بهر تاریخ وفات میر شمس الدین محمد بود او اهلی دلی

1 اجل بحکم الهی چو کوس رحلت زد گرفت ساز سفر مرسل فرشته صفات

2 چو او ز اهل بشارت هم از ازل بوده بشارت ازل او را شدست سال وفات

1 خواجه بسحاق پیر صاحبدل بود شمعی درین کهن فانوس

2 شد اسیر اجل که مردن را نکند چاره عقل جالینوس

3 رفت مردانه آخر از عالم زانکه زد سالها بمردی کوس

4 همه گویند بهر تاریخش مرد مردانه پیر با ناموس

1 رفت آخر از جهان آن نیکنام کز مروت تخم احسان می فشاند

2 سال تاریخش چو جستم عقل گفت شاه ملا مرد و نام نیک ماند

1 خورشید برج آل علی میرخان که بود یوسف جمال و خضر نهاد و مسیح دم

2 زد پشت پای بر اسباب دنیوی عیسی صفت فراز فلک شد بیک قدم

3 از رحمت و کرم گل او چون سرشته بود تاریخ رحلتش طلب از رحمت و کرم

1 خواجه لطف الله دارالضربی آن کام کرم کز مروت بر رخ ارباب حاجت در نبست

2 بسکه بودش لطف اگر تعریف او پرسد کسی جان محضی از پی تاریخ گوید هر که هست