تواریخ در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 خواجه حسن سرو گلستان حسن آنکه شد از چشم بدان زیر گل

2 گفت دلم از پی تاریخ او گم شده وجه حسن از چشم و دل

1 آه از فلک که کوس رحیل است ساز او در بزم هر که ساخت درین بزمگه درنگ

2 ساز و صدای پیر محمد ز چنگ رفت رفت از جفای دایره چرخ نیلرنگ

3 گویند همدمان پی تاریخ فوت او حیف از صدای پیر محمد که شد ز چنگ

1 هادی رهروان دین شیخ محمد آنکه بود لاهجی و بمعرفت آیت رحمت اله

2 پرتو نور بخشیش برده ز آفتاب دست صورت نور بخشیش کرده خجل جمال ماه

3 شد چو مسیح بر فلک سیاه ز خاک برگرفت کرد همای همتش سایه لطف حق پناه

4 مرشد سالکان ره بود بحق از آن سبب سال وفات او بود مرشد سالکان راه

1 خواجه نور الدین محمد گنج لطف آنکه بودی با سلاطین همعنان

2 داشت بر ملک سلیمان حکم و داد آصف ظالم کش عادل نشان

3 رفت و تاریخش چو جستم از خرد گشت دستور سلاطین جهان

1 بیمن دولت و اقبال شاه اسماعیل که هست بنده درگاه او علی سلطان

2 درین مزار مبارک کمینه عبدالله بنای خیر نهاد از عنایت یزدان

3 چهار طاق سرچشمه ساخت و ز توفیق چهار طاق سرچشمه سال هجرت دان

1 جهان صورت و معنی نظام دین محمود که قدوة العرفا بود و مفخر السادات

2 گواه فضل و کمالش همین بسست که هست جهان صورت و معنی حساب سال وفات

1 آه ازین چرخ بیوفا کز وی دایم آزرده است بنده و شاه

2 شد بباد فنا درین تاریخ سیدی احمد گل بهشت اله

1 خواجه محمود شاه صاحب فیض شد شهید از جفای چرخ برین

2 دل و جان چون نماند در پیشش سر بسر کشته شد بخنجر کین

3 رقم از خون خویش زد تاریخ خواجه محمود بیدل مسکین

1 صد دریغ از خواجه لطف الله فخار آنکه بود در جوانی پیر ارباب دل از طبع سلیم

2 همچو یوسف از نظر گم شد نمیدانم کجاست کز فراق او پدر را شد دل پر خون دو نیم

3 از ازل لطف خدا همراه بودش تا ابد زان بود تاریخ او لطف خداوند قدیم

1 رفت آخر از جهان میر اجل آنکه دایم لطف و احسان مینمود

2 یادگارش نام و محمودش لقب صاحب تمکین و لطف و خلق وجود

3 سال تاریخش چو جستم عقل گفت یادگار عاقبت محمود بود