بازآمدی که شمع دل افروزیم از اهلی شیرازی غزل 822
1. بازآمدی که شمع دل افروزیم دگر
کشتی و زنده کردی و می سوزیم دگر
ای بچشم جان من حسن تو شورانگیزتر از اهلی شیرازی غزل 823
1. ای بچشم جان من حسن تو شورانگیزتر
آفتابت در دل پر آتش ما تیزتر
از بهر قتل عاشق دلخسته از اهلی شیرازی غزل 824
1. از بهر قتل عاشق دلخسته چشم یار
تیغی کشیده از مژه همچون زبان مار
هزار شکر که عالم بکام ماست از اهلی شیرازی غزل 825
1. هزار شکر که عالم بکام ماست دگر
می مراد حریفان بجام ماست دگر
بیا ای باد و چون مور ضعیفم از اهلی شیرازی غزل 826
1. بیا ای باد و چون مور ضعیفم سوی جانان بر
سلیمان گر نمی آری مرا سوی سلیمان بر
مهرم چو میکشد مکش از شیوه از اهلی شیرازی غزل 827
1. مهرم چو میکشد مکش از شیوه های جور
آنرا که تاب لطف نباشد چه جای جور
ای ز خورشید رخت هر ساعتم از اهلی شیرازی غزل 828
1. ای ز خورشید رخت هر ساعتم سوزی دگر
مهر تو سوزنده تر هر روز از روزی دگر
ای همچو گل شکفته و از گل از اهلی شیرازی غزل 829
1. ای همچو گل شکفته و از گل شکفته تر
تا کی نهفته باشی و از من نهفته تر
فصل گل نوروز شد دارد جهان از اهلی شیرازی غزل 830
1. فصل گل نوروز شد دارد جهان حالی دگر
می خور وفاداری مجو از عمر تا سالی دگر