بچه مهر و چه وفا با تو نشینم از اهلی شیرازی غزل 812
1. بچه مهر و چه وفا با تو نشینم دگر
تا به امروز چه دیدیم که بینیم دگر
چند بود دمبدم چشم تو خونریز از اهلی شیرازی غزل 813
1. چند بود دمبدم چشم تو خونریز تر
یا نظر رحمتی یا نگهی تیزتر
ای به زیبایی و دلجویی ز از اهلی شیرازی غزل 814
1. ای به زیبایی و دلجویی ز خوبان خوب‌تر
صورتت خوبست و حسن معنی از آن خوب‌تر
ساقیا مستم لب خود از لب از اهلی شیرازی غزل 815
1. ساقیا مستم لب خود از لب من دور دار
ورنه گر گستاخیی آید ز من معذور دار
شهسوارا، ز من سوخته خرمن از اهلی شیرازی غزل 816
1. شهسوارا، ز من سوخته خرمن مگذر
تا سرم خاک نسازی ز سر من مگذر
توبه کردم از می و معشوق از اهلی شیرازی غزل 817
1. توبه کردم از می و معشوق سرمستم دگر
توبه یی هرگز نکردم من که نشکستم دگر
پایه معراج جان خواهی ز از اهلی شیرازی غزل 818
1. پایه معراج جان خواهی ز دنیا درگذر
پای در هفتم فلک نه و زمسیحا درگذر
سوز دلم باتو گفت حرف نهانی از اهلی شیرازی غزل 819
1. سوز دلم باتو گفت حرف نهانی دگر
بلبل و گل را بود گوش و زبانی دگر
سنبل بگشا بر گل و سروت به از اهلی شیرازی غزل 820
1. سنبل بگشا بر گل و سروت به خرام آر
مرغ دل ما را ز عدم باز بدام آر
یا مکن قول بتان گوش و بما از اهلی شیرازی غزل 821
1. یا مکن قول بتان گوش و بما خرده مگیر
یا زما هم سخنی بشنو و عذری بپذیر