کم همنفسی پاکدل و راست از اهلی شیرازی غزل 794
1. کم همنفسی پاکدل و راست زبان بود
جز شمع بهر کسکه نشستیم زیان بود
خم مویش که در کین من بیمار از اهلی شیرازی غزل 795
1. خم مویش که در کین من بیمار می پیچد
ز تاب آتش آهم بخود چون مار می پیچد
کس به هجر تو یار کس نشود از اهلی شیرازی غزل 796
1. کس به هجر تو یار کس نشود
روز محنت دوچار کس نشود
خوش آنک مست شوی تا بهانه از اهلی شیرازی غزل 797
1. خوش آنک مست شوی تا بهانه برخیزد
تو باشی و من و شرم از میانه برخیزد
هرکه را از چشم تر اشکی به از اهلی شیرازی غزل 798
1. هرکه را از چشم تر اشکی به دامن می‌چکد
قطره خونی است گویی کز دل من می‌چکد
تا کام ماه یکشب از دیدنش از اهلی شیرازی غزل 799
1. تا کام ماه یکشب از دیدنش برآمد
بسیار شب چو دزدان از روزنش برآمد
اگر آن پری بعاشق نظر از از اهلی شیرازی غزل 800
1. اگر آن پری بعاشق نظر از وصال دارد
ز کرشمه اش که داند که چه در خیال دارد
به تاج عشق سر آدمی عزیز از اهلی شیرازی غزل 801
1. به تاج عشق سر آدمی عزیز بود
اگرنه عشق بود آدمی چه چیز بود
یارم وداع کرد و ز آغوش میرود از اهلی شیرازی غزل 802
1. یارم وداع کرد و ز آغوش میرود
نام وداع می برم و هوش میرود
کمال صنع الهی در آن جمال از اهلی شیرازی غزل 803
1. کمال صنع الهی در آن جمال بود
که حسن و خال و خطش جمله بر کمال بود