پای‌بوس آن بت سنگین‌دل از اهلی شیرازی غزل 80
1. پای‌بوس آن بت سنگین‌دل یاقوت‌لب
آرزو دارم شبی تا روز و روزی تا به شب
کرد بیدارم ز خواب بیخودی از اهلی شیرازی غزل 81
1. کرد بیدارم ز خواب بیخودی آن آفتاب
این چنین بیداریی هرگز نبیند کس بخواب
از جوش گریه دارم پیشت خروش از اهلی شیرازی غزل 82
1. از جوش گریه دارم پیشت خروش امشب
بنشین تو لیک سویم بنشان ز جوش امشب
سخن چه حاجت اگر دل مقابل از اهلی شیرازی غزل 83
1. سخن چه حاجت اگر دل مقابل افتادست
زبان چه کار کند کار بادل افتادست
گر ساقی بدمست به خشم از بر از اهلی شیرازی غزل 84
1. گر ساقی بدمست به خشم از بر ما رفت
بدمستی و دیوانگی ازما به کجا رفت
باز از بویت دل پژمرده در از اهلی شیرازی غزل 85
1. باز از بویت دل پژمرده در نشوو نماست
معجز عیسا که می گویند بوی آشناست
گر کعبه نشین بامن مستش سر از اهلی شیرازی غزل 86
1. گر کعبه نشین بامن مستش سر ناز است
المنه لله که در میکده بازست
بس که دل پر آتشم بهر تو آه از اهلی شیرازی غزل 87
1. بس که دل پر آتشم بهر تو آه کرده است
گلخنی است کز غمت جامه سیاه کرد است
گشاد صد دل از آن غنچه شکر از اهلی شیرازی غزل 88
1. گشاد صد دل از آن غنچه شکر خند است
به یک کرشمه او کار خلق در بند است
من و مجنون دو اسیریم که غم از اهلی شیرازی غزل 89
1. من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست
هر که این شیوه ندانست نه از وادی ماست