لیلی نبودش این نمک شیرین از اهلی شیرازی غزل 704
1. لیلی نبودش این نمک شیرین چنین زیبا نشد
خواه از عرب خواه از عجم چون او کسی پیدا نشد
در لعل لبش چاشنی خنده ببینید از اهلی شیرازی غزل 705
1. در لعل لبش چاشنی خنده ببینید
در آب حیات آتش سوزنده به بینید
یار از سر کوچه چو مه برآمد از اهلی شیرازی غزل 706
1. یار از سر کوچه چو مه برآمد
هر گوشه هزار وه برآمد
از سایه خود میرمد دل کز از اهلی شیرازی غزل 707
1. از سایه خود میرمد دل کز رقیب آزرده شد
سگ داند از پی سایه را صیدی که پیکان خورده شد
تا تورا آرزوی همنفسی با از اهلی شیرازی غزل 708
1. تا تورا آرزوی همنفسی با من شد
هر کجا همنفسی بود بمن دشمن شد
فیروزی بخت همه کس لعل تو از اهلی شیرازی غزل 709
1. فیروزی بخت همه کس لعل تو بخشید
فیروزه ما بود که هرگز ندرخشید
نظاره بین که عاشق بیچاره از اهلی شیرازی غزل 710
1. نظاره بین که عاشق بیچاره میکند
جان داده همچو صورت و نظاره میکند
هرچند که گفتم غم دل سود از اهلی شیرازی غزل 711
1. هرچند که گفتم غم دل سود ندارد
میسوزم و هیچ آتش من دود ندارد
فکر وصلت کسش خیال مباد از اهلی شیرازی غزل 712
1. فکر وصلت کسش خیال مباد
کس در اندیشه محال مباد