یک بوسه هرگزم لب سیمین از اهلی شیرازی غزل 659
1. یک بوسه هرگزم لب سیمین بری نداد
هرگز نهال عاشقی ما بری نداد
دوستان چون میرم آن خشت از اهلی شیرازی غزل 660
1. دوستان چون میرم آن خشت درم بالین کنید
وزلب جانبخش او حرفی مرا تلقین کنید
لعلت به تلخ گویی دل در خروش از اهلی شیرازی غزل 661
1. لعلت به تلخ گویی دل در خروش آرد
می تلخ و تند باید تا خون بجوش آرد
دلم بریان و تن سوزان و آهم از اهلی شیرازی غزل 662
1. دلم بریان و تن سوزان و آهم آتشین باشد
تو آتشپاره یی دل در تو بستن اینچنین باشد
گرنه ابرو ترش آن غمزه خونریز از اهلی شیرازی غزل 663
1. گرنه ابرو ترش آن غمزه خونریز کند
بر لب لعل تو دندان همه کس تیز کند
گهی که بر منت از مرحمت نظر از اهلی شیرازی غزل 664
1. گهی که بر منت از مرحمت نظر باشد
طپیدن دل ریشم زیاده تر باشد
مرا از دوریت تا کی صبوری از اهلی شیرازی غزل 665
1. مرا از دوریت تا کی صبوری کار خواهد بود
اگر حال این بود کارم بسی دشوار خواهد بود
گر دلت آینه صورت مقصود از اهلی شیرازی غزل 666
1. گر دلت آینه صورت مقصود بود
هر چه مقصود تو باشد همه موجود بود
سوار من که سرخصم خاک راهت از اهلی شیرازی غزل 667
1. سوار من که سرخصم خاک راهت باد
هوای معر که داری خدا پناهت باد