گر درد خسته یی را درمان از اهلی شیرازی غزل 639
1. گر درد خسته یی را درمان دهی چه باشد؟
کار شکسته یی را سامان دهی چه باشد؟
در کوی بتان جز بفقیری نتوان از اهلی شیرازی غزل 640
1. در کوی بتان جز بفقیری نتوان بود
با نوش لبان از سر سیری نتوان بود
ز تاب آتش غم سینه چاک خواهم از اهلی شیرازی غزل 641
1. ز تاب آتش غم سینه چاک خواهم شد
بیار باده وگرنه هلاک خواهم شد
نسیم باد بهارم بهوش می از اهلی شیرازی غزل 642
1. نسیم باد بهارم بهوش می آرد
نوای فاخته خونم بجوش می آرد
رقیب از رشک من هر لحظه در از اهلی شیرازی غزل 643
1. رقیب از رشک من هر لحظه در خارها دارد
که آن یوسف رخ از شوخی بمن آزارها دارد
سایه کی بر خاک من آن سر و از اهلی شیرازی غزل 644
1. سایه کی بر خاک من آن سر و چالاک افکند
شمع از آن نبود که هرگز سایه بر خاک افکند
من که بیهوشم از او مست شرابم از اهلی شیرازی غزل 645
1. من که بیهوشم از او مست شرابم می‌کنید
می‌کنید از لب او یاد و خرابم می‌کنید
من مجنون نمی یابم کسی محرم از اهلی شیرازی غزل 646
1. من مجنون نمی یابم کسی محرم به حال خود
بیار آینه تا گویم حکایت با مثال خود
گرچه بر ما روزگار تیره از اهلی شیرازی غزل 647
1. گرچه بر ما روزگار تیره مشکل می‌رود
چون ترا دیدم درد عالم از دل می‌رود
در خواب گنج وصلت جان خراب از اهلی شیرازی غزل 648
1. در خواب گنج وصلت جان خراب ببیند
مفلس خراب گنج است اما بخواب بیند
تا عشق از آن ما شد بخت از از اهلی شیرازی غزل 649
1. تا عشق از آن ما شد بخت از جهان بر افتاد
تا ملک حسن از او شد مهر از میان بر افتاد