عمرم بآه و ناله و فریاد از اهلی شیرازی غزل 584
1. عمرم بآه و ناله و فریاد می رود
عمر عزیز من همه بر باد میرود
ای کرده چشمت عالمی مست از اهلی شیرازی غزل 585
1. ای کرده چشمت عالمی مست از شراب ناز خود
یک جرعه‌ای بر ما فشان از نرگس غماز خود
کی سگت از استخوان من شکار از اهلی شیرازی غزل 586
1. کی سگت از استخوان من شکار من شود
قرعه یی می افکنم گر بخت یار من شود
نقد دلم چو غنچه به مستی از اهلی شیرازی غزل 587
1. نقد دلم چو غنچه به مستی ز دست شد
دست و دلش گشاده شود هرکه مست شد
یارم به چوگان باختن چون از اهلی شیرازی غزل 588
1. یارم به چوگان باختن چون رو به میدان می‌نهد
از هرکه خواهد گوی سر گردن چه چوگان می‌نهد
افغان که درد ما بدوا کم از اهلی شیرازی غزل 589
1. افغان که درد ما بدوا کم نمی شود
تا بیش میشود غم ما کم نمی شود
چو غنچه گرچه لبت مهر بر از اهلی شیرازی غزل 590
1. چو غنچه گرچه لبت مهر بر دهان دارد
ز غمزه نرگس شوخ تو صد زبان دارد
تا من از مادر نزادم غم که از اهلی شیرازی غزل 591
1. تا من از مادر نزادم غم که زاینده شد
تا نمیرم آتش دوزخ نخواهد زنده شد
چراغ چشم دل آن دلربا بر از اهلی شیرازی غزل 592
1. چراغ چشم دل آن دلربا بر افروزد
که تا نگاه کنی از حیا بر افروزد