شاید که پرده زان رخ باد از اهلی شیرازی غزل 523
1. شاید که پرده زان رخ باد صبا گشاید
روی گشاده او کار مرا گشاید
جایم بروز واقعه پهلوی از اهلی شیرازی غزل 524
1. جایم بروز واقعه پهلوی او کنید
او قبله من است رخم سوی او کنید
دلی که شاد ز وصل تو دیر دیر از اهلی شیرازی غزل 525
1. دلی که شاد ز وصل تو دیر دیر شود
به یک نظر که به بیند ترا چه سیر شود
چون ننالم که ز عشقم همه از اهلی شیرازی غزل 526
1. چون ننالم که ز عشقم همه بیداد رسد
بجز از ناله زارم که به فریاد رسد
اطیفه عجب از غمزه نرگست از اهلی شیرازی غزل 527
1. اطیفه عجب از غمزه نرگست دادند
که عالمی کشد و خاطری برنجاند
خوشم به هجر تو گر وصل صد از اهلی شیرازی غزل 528
1. خوشم به هجر تو گر وصل صد حضور آرد
که این صفای دل افزاید آن غرور آرد
صیدِ آن شوخم که هرگه بزم از اهلی شیرازی غزل 529
1. صیدِ آن شوخم که هرگه بزم عشرت می‌نهد
زلف بر رخ می‌گشاید دام صحبت می‌نهد
سر به جای پای در میخانه از اهلی شیرازی غزل 530
1. سر به جای پای در میخانه می‌باید نهاد
جای مردان را قدم مردانه می‌باید نهاد