در ره عشق از خضر هم زندگی از اهلی شیرازی غزل 344
1. در ره عشق از خضر هم زندگی واماندگی است
پیش صاحب مشربان مردن حیات و زندگی است
تن عاشق همای لامکان است از اهلی شیرازی غزل 345
1. تن عاشق همای لامکان است
تو پنداری ک مشتی استخوان است
بحق شام وصال و بعهد روز از اهلی شیرازی غزل 346
1. بحق شام وصال و بعهد روز نخست
که روز و شب دل من در هوای صحبت تست
نوبهار آمد چو گل رخها ز از اهلی شیرازی غزل 347
1. نوبهار آمد چو گل رخها ز می خواهد شکفت
من که امروزم گلی نشکفت کی خواهد شکفت
مرا ز عشق نه عقل و نه دین از اهلی شیرازی غزل 348
1. مرا ز عشق نه عقل و نه دین دنیایی است
چه زندگی است که من دارم این چه رسوایی است
جان من در دوستی نامهربان از اهلی شیرازی غزل 349
1. جان من در دوستی نامهربان می‌بینمت
آنچه بودی پیش ازین اکنون نه آن می‌بینمت
آن سرو ناز کز چمن جان دمیده از اهلی شیرازی غزل 350
1. آن سرو ناز کز چمن جان دمیده است
شاخ گلی بصورت او کس ندیده است
آن سرو هرگه از نظر من گذشته از اهلی شیرازی غزل 351
1. آن سرو هرگه از نظر من گذشته است
گویی که تیری از جگر من گذشته است