هر جا که بنگری رخ او در تجلی از اهلی شیرازی غزل 198
1. هر جا که بنگری رخ او در تجلی است
مجنون اگر شوی همه آفاق لیلی است
کسی کش بوی آن گل در دماغ از اهلی شیرازی غزل 199
1. کسی کش بوی آن گل در دماغ است
ز گلزار بهشت او را فراغ است
عمرم همه با صوت نی و چنگ از اهلی شیرازی غزل 200
1. عمرم همه با صوت نی و چنگ بسر رفت
وز سیلی عشق آنهمه از گوش بدر رفت
به زهر چشم دهی جان و دل فرحناک از اهلی شیرازی غزل 201
1. به زهر چشم دهی جان و دل فرحناک است
چه دلبری تو که زهر از کف تو تریاک است
عیب پری مکن که نهان از تو از اهلی شیرازی غزل 202
1. عیب پری مکن که نهان از تو گشته است
دیوی که عیب خود بشناسد فرشته است
چون غنچه صد دل پاره شد لب از اهلی شیرازی غزل 203
1. چون غنچه صد دل پاره شد لب ناگشودن مشکل است
با این پریشان خاطری مجموع بودن مشکل است
کدورت غم هجرت بیک نگاه از اهلی شیرازی غزل 204
1. کدورت غم هجرت بیک نگاه برفت
جمال کعبه چو دیدم غبار راه برفت
از عالم جان آنچه بما فیض از اهلی شیرازی غزل 205
1. از عالم جان آنچه بما فیض رسان است
حسن خوش و آواز خوش خوش نفسان است