گر شد سر ما خاک ره دوست چه باک است از اهلی شیرازی غزل 144
1. گر شد سر ما خاک ره دوست چه باک است
ای خاک بر آنسر که درین راه نه خاک است
تو گر خرام کنی سرو یا صنوبر چیست از اهلی شیرازی غزل 145
1. تو گر خرام کنی سرو یا صنوبر چیست
رخت چو جلوه کند آفتاب خاور چیست
عشق جانان راحت جان من بیچاره است از اهلی شیرازی غزل 146
1. عشق جانان راحت جان من بیچاره است
آتش دوزخ بهشت مرغ آتشخواره است
گرچه لب تشنه ز غم عاشق دلسوخته است از اهلی شیرازی غزل 147
1. گرچه لب تشنه ز غم عاشق دلسوخته است
سینه چون غم به صد چاک و دهان دوخته است
هرجا که بود یار و سرور است از اهلی شیرازی غزل 148
1. هرجا که بود یار و سرور است
غایب مشو از وی اگرت میل حضور است
ز قامت تو چگویم که فتنها برخاست از اهلی شیرازی غزل 149
1. ز قامت تو چگویم که فتنها برخاست
قیامت است که در روزگار ما برخاست
لاف صاحب نظری از دل هشیار خوش است از اهلی شیرازی غزل 150
1. لاف صاحب نظری از دل هشیار خوش است
چشم بیدار فراوان، دل بیدار خوش است
مصر شرف از حسن ادب یوسف جان یافت از اهلی شیرازی غزل 151
1. مصر شرف از حسن ادب یوسف جان یافت
دولت بعبث جان برادر نتوان یافت
عاشقم بر آن بت و دل خون که از اندیشه است از اهلی شیرازی غزل 152
1. عاشقم بر آن بت و دل خون که از اندیشه است
کز پس هفتاد سالم بتپرستی پیشه است