مرید ما شو ایشیخ اگر باما از اهلی شیرازی غزل 1317
1. مرید ما شو ایشیخ اگر باما دمی باشی
سگ رندان شوی بهتر که خود سر آدمی باشی
...
1. مرید ما شو ایشیخ اگر باما دمی باشی
سگ رندان شوی بهتر که خود سر آدمی باشی
...
1. چند از بتان فریفته آب و گل شوی
آدم شوی اگر سگ اصحاب دل شوی
...
1. دمی گر صورت شیرین سخن با کوهکن گفتی
بدو فرهاد دادی جان شیرین تا سخن گفتی
...
1. از رشگ رخت گر دل گل درد نکردی
گل در تب گرم این عرق سرد نکردی
...
1. گلی است عارض ساقی بنازکی کز وی
چو گل که در عرق افتد برون تراود خوی
...
1. ایکه بر بالین طبیب جان بیمار منی
از تو بوی آشنا آید مگر یار منی
...
1. دل شکست آن مه مرا در آرزوی ناوکی
صد هزارم آرزو در دل شکست این هم یکی
...
1. ای یوسف عزیز چه از ما نهان شوی
از ما مپوش رخ که عزیز جهان شوی
...
1. ما بنده حسنیم و گرفتار نگاهی
عالم بر ما یک جو و فردوس به کاهی
...
1. بچنین جمال خوبی که تو گلعذار داری
اگرت فرشته خوانم بخدا که عار داری
...