ما بنده حسنیم و گرفتار از اهلی شیرازی غزل 1325

1 ما بنده حسنیم و گرفتار نگاهی عالم بر ما یک جو و فردوس به کاهی

2 زنهار عنان ادب از کف منه ایشاه کاینخانه عشقست چه رندی و چه شاهی

3 زنار پرستی کن و سررشته نگهدار کز ترک وفا نیست بتر هیچ گناهی

4 کاریست غم عشق که هرچند برآید حاصل نشود هیچ بجز ناله و آهی

5 اهلی که کند دعوی معشوقه پرستی او را بجز از شاهدومی نیست گواهی