تا کی ز دهانش بود ایدل از اهلی شیرازی غزل 1221
1. تا کی ز دهانش بود ایدل سخن تو
خاموش که حرفی نجهد از دهن تو
سهل است نقد دین و دل گر از اهلی شیرازی غزل 1222
1. سهل است نقد دین و دل گر صرف شد در کوی تو
زان‌ها که گوید جان من جان‌ها فدای روی تو
آن بزم عیش ساقی و جام شراب از اهلی شیرازی غزل 1223
1. آن بزم عیش ساقی و جام شراب کو
و آن مستی محبت و آن اضطراب کو
بر نقش شیرین کوهکن گریید از اهلی شیرازی غزل 1224
1. بر نقش شیرین کوهکن گریید چشم زار او
باشد کزین خون جگر رنگی برآرد کار او
پیش پای خود ببین شاد از از اهلی شیرازی غزل 1225
1. پیش پای خود ببین شاد از غم مردم مشو
چاه در راه است چون یوسف بخوبی گم مشو
مشتی مگسانیم سپند شکر از اهلی شیرازی غزل 1226
1. مشتی مگسانیم سپند شکر تو
ما را بچه رانند رقیبان ز بر تو
قدر ارباب وفا نیست بخاک از اهلی شیرازی غزل 1227
1. قدر ارباب وفا نیست بخاک در تو
بیوفایی و وفا قدر ندارد بر تو
بسکه حیران گشته ام در از اهلی شیرازی غزل 1228
1. بسکه حیران گشته ام در جلوه رفتار ازو
خشک برجا مانده ام چون صورت دیوار ازو
بسکه سوزیم چو شمع از هوس از اهلی شیرازی غزل 1229
1. بسکه سوزیم چو شمع از هوس محفل او
پهلوی هر که نشینیم بسوزد دل او