تن را بسوز و جانرا با دوست از اهلی شیرازی غزل 1194
1. تن را بسوز و جانرا با دوست همنشین کن
احرام کعبه جان گر میکنی چنین کن
خون شد ز بخت بد جگر لخت‌لخت از اهلی شیرازی غزل 1195
1. خون شد ز بخت بد جگر لخت‌لخت من
دشمن نکرد آنچه به من کرد بخت من
مجنون منم در عهد تو لیلی از اهلی شیرازی غزل 1196
1. مجنون منم در عهد تو لیلی تو در دوران من
حسن آیتی در شان تو عشق آیتی در شان من
گرچه از داغ تو سوزد دل از اهلی شیرازی غزل 1197
1. گرچه از داغ تو سوزد دل بیحاصل من
نزنم دم که کسی بو نبرد از دل من
ز بهر جان نتوانم نظر برید از اهلی شیرازی غزل 1198
1. ز بهر جان نتوانم نظر برید از تو
که یک نگاه بصد جان توان خرید از تو
پای سگی که دیده ام شب به از اهلی شیرازی غزل 1199
1. پای سگی که دیده ام شب به در سرای او
بسکه بدیده سوده ام آبله کرده پای او
تا بکی چون سگ بنالد عاشق از اهلی شیرازی غزل 1200
1. تا بکی چون سگ بنالد عاشق شبگرد او
سوختم از درد او آه و فغان از درد او
ز جور مدعی گویم که کم آیم از اهلی شیرازی غزل 1201
1. ز جور مدعی گویم که کم آیم بکوی تو
ولی بی اختیارم شوق می آرد بسوی تو