زان مرهم دل غیر دل ریش از اهلی شیرازی غزل 1102
1. زان مرهم دل غیر دل ریش ندیدیم
هرچند که دیدیم ازین پیش ندیدیم
ما حرف ملامت همه از سینه از اهلی شیرازی غزل 1103
1. ما حرف ملامت همه از سینه بشستیم
با دشمن و با دوست دل از کینه بشستیم
ز رقیب او چه سازم که کند از اهلی شیرازی غزل 1104
1. ز رقیب او چه سازم که کند نظر بکین هم
چه رخی گشاده دارد که کند گره جبین هم
پیشت چو آب دیده خود خوار از اهلی شیرازی غزل 1105
1. پیشت چو آب دیده خود خوار مانده ایم
خواری ز پیش ماست که بسیار مانده ایم
ذره خاکم و در کوی تو گر از اهلی شیرازی غزل 1106
1. ذره خاکم و در کوی تو گر گم باشم
به که یکذره غبار دل مردم باشم
چند این دل سودازده را از اهلی شیرازی غزل 1107
1. چند این دل سودازده را پند بگویم
دیوانه شدم بیهده تا چند بگویم
بپای سرو تو افتاده ایم از اهلی شیرازی غزل 1108
1. بپای سرو تو افتاده ایم و مدهوشیم
بیاد قد تو با سایه ات هم آغوشیم
ترک خوبان گرچه از دست از اهلی شیرازی غزل 1109
1. ترک خوبان گرچه از دست ملامت میکنیم
چون بهشتی صورتی دیدم قیامت میکنم
خواهم غبار گردم از کوی از اهلی شیرازی غزل 1110
1. خواهم غبار گردم از کوی او بر آیم
... از کوی او بر آیم