تاخریدار تو شد گل آبرو از اهلی شیرازی غزل 108
1. تاخریدار تو شد گل آبرو صدجا فروخت
هرکه یوسف میخرد نتاوند استغنا فروخت
عاشق مجنونم و صحرای غم از اهلی شیرازی غزل 109
1. عاشق مجنونم و صحرای غم جای من است
گر بمیرم دورازو کس را چه پروای من است
گمره عشقم و نبود به من مست از اهلی شیرازی غزل 110
1. گمره عشقم و نبود به من مست گرفت
که چنین می بردم او که مرا دست گرفت
وقت طرب ایام گل و موسم کشت از اهلی شیرازی غزل 111
1. وقت طرب ایام گل و موسم کشت است
میخانه ما در همه ایام بهشت است
جز از وصال تو با کس سر وصولم از اهلی شیرازی غزل 112
1. جز از وصال تو با کس سر وصولم نیست
به جز قبول تو هیچ از جهان قبولم نیست
من سری دارم که بر خاک ره از اهلی شیرازی غزل 113
1. من سری دارم که بر خاک ره از جولان اوست
هرکه بردارد زخاک ره سر من زان اوست
لوح خاک ما به خون نقش از از اهلی شیرازی غزل 114
1. لوح خاک ما به خون نقش از دل صد چاک ماست
عاشقان را تخته تعلیم لوح خاک ماست
شمعی که گرم خشم تر از برق از اهلی شیرازی غزل 115
1. شمعی که گرم خشم تر از برق لامع است
گر عالمی به جور بسوزد چه مانع است
در بت پرستی قبله ام چون از اهلی شیرازی غزل 116
1. در بت پرستی قبله ام چون آن بت روحانی است
در سجده شکر حقم کاین دولتم ارزانی است
آن شوخ سوارست و سوی ما گذرش از اهلی شیرازی غزل 117
1. آن شوخ سوارست و سوی ما گذرش نیست
خورشید بلندست و شب ما سحرش نیست