من چون خم صافی دلم گر غرقه از اهلی شیرازی غزل 926
1. من چون خم صافی دلم گر غرقه ام در خون چه باک
چون درون پاکست از آلایش بیرون چه باک
می‌زدی تیری به غیر و بر از اهلی شیرازی غزل 927
1. می‌زدی تیری به غیر و بر جگر خوردم ز رشک
میل قتل دیگری کردی و من مردم ز رشک
گر سنگ زدی بر من و آسوده از اهلی شیرازی غزل 928
1. گر سنگ زدی بر من و آسوده دل تنگ
چون دل طپد از شوق تو بر سینه زنم سنگ
با سینه نالان ز نی و چنگ از اهلی شیرازی غزل 929
1. با سینه نالان ز نی و چنگ چه حاصل
با خون جگر ساغر گلرنگ چه حاصل
پرتوی گر افکنی در چشم از از اهلی شیرازی غزل 930
1. پرتوی گر افکنی در چشم از شمع جمال
چشم من بتاخنه‌ای گردد چو فانوس خیال
صد بار اگر از جور توام خون از اهلی شیرازی غزل 931
1. صد بار اگر از جور توام خون رود از دل
از در چو درآیی همه بیرون رود از دل
هر چند من سگ توام ای مشگبو از اهلی شیرازی غزل 932
1. هر چند من سگ توام ای مشگبو غزال
با من سگ تو انس نگیرد بهیچ حال
چون لاله از داغ درون دارم از اهلی شیرازی غزل 933
1. چون لاله از داغ درون دارم دهان بر دود دل
مگذار کز جورت زبان بگشایم ای مقصود دل
عاشق که برفروخت چراغت از اهلی شیرازی غزل 934
1. عاشق که برفروخت چراغت ز داغ دل
کی بی فروغ روی تو بیند فراغ دل
بزخم تیر تو جان رفت و خاک از اهلی شیرازی غزل 935
1. بزخم تیر تو جان رفت و خاک تن شد گل
هنوز لذت تیرت نمیرود از دل