ای مولد فرخنده دارای جهاندار از ادیب فراهانی قصیده 81
1. ای مولد فرخنده دارای جهاندار
امسال فراز آمده ای خوب تر از پار
به حق تاج فلک سای شاه مهر سریر از ادیب فراهانی قصیده 82
1. به حق تاج فلک سای شاه مهر سریر
به جود حضرت اقدس به اقتدار وزیر
چو مرد بست بفرمان کردگار کمر از ادیب فراهانی قصیده 83
1. چو مرد بست بفرمان کردگار کمر
هرآنچه خواهد او را عطا کند داور
تا کی ای شاعر سخن پرداز از ادیب فراهانی قصیده 84
1. تا کی ای شاعر سخن پرداز
می کنی وصف دلبران طراز
هژیر و نغز و خوش ای باد نوبهار بوز از ادیب فراهانی قصیده 85
1. هژیر و نغز و خوش ای باد نوبهار بوز
که دیرگاه براه تو مانده دختر رز
می طهور نیاید مرا بکار امروز از ادیب فراهانی قصیده 86
1. می طهور نیاید مرا بکار امروز
که باده خورده ام از دست آن نگار امروز
در صف بستان نسیم گشت مهندس از ادیب فراهانی قصیده 87
1. در صف بستان نسیم گشت مهندس
شمع برافروخت از شکوفه بمجلس
مه من که خورشید گردون غلامش از ادیب فراهانی قصیده 88
1. مه من که خورشید گردون غلامش
بگل پای سرو اندرون از خرامش
چو زد تکیه بر تخت سلطان دانش از ادیب فراهانی قصیده 89
1. چو زد تکیه بر تخت سلطان دانش
به فرهنگ شد بسته پیمان دانش
ای بسته پس طاعت یزدان کمر خویش از ادیب فراهانی قصیده 90
1. ای بسته پس طاعت یزدان کمر خویش
تا ساخته کار دو جهان از هنر خویش
گفتم تو کیستی کاین احسان به من نمودی از ادیب فراهانی قصیده 91
1. گفتم تو کیستی کاین احسان به من نمودی
گفتا به ذات پاکم حق باصر است و اعرف