1. این قصیده را نگارنده اوراق محمدصادق الحسینی الفرهانی در کرت دومین که در تبریز شروع بنگارش اوراق ادب کرد و قضا را وقتی بود که یکی از منجمان آلمانی حکم کرده بود که بواسطه عبور ذوذنبی که از زمین مهتر است و با کره خاک تصادف خواهد نمود کره خاک متلاشی خواهد شد. در شب سه شنبه نهم شهر رجب یکهزار و سیصد و هفده در شماره نخستین ادب تبریز انشا و درج نمودم.
1. ای ترک پارسی سخن خلخی نژاد
ای از لب و رخ تو دلم شاد خوار و شاد
1. مزینیه، کنون رونقی دیگر دارد
که از سعادت اولاد خود خبر دارد
1. بسی جستم نشان از اسم اعظم
که بد نقش نگین خاتم جم
1. تا زبر خاکی ایدرخت برومند
مگسل ازین آب و خاک رشته پیوند
1. ای عنبرین فضای صفاهان ز من درود
بر خاک مشکبیز تو و آب زنده رود
1. جهان جوان شد و عمر دوباره باز آورد
بروی بهمن و اسفند در فراز آورد
1. ز بسکه از دل مردم همی برآید دود
سیه شده است رخ مه بر آسمان کبود
1. مژده ای دل که ز ره قافله داد آمد
نایب السلطنه با داد خدا داد آمد
1. رؤس دولت، شیوخ ملت، ببازی ایران، خراب گردید
درین حوادث، برین مصیبت درون خارا، کباب گردید
1. شکست دستی کز خامه بس نگار آورد
نگارها ز سر کلک زرنگار آورد
1. دوش خواندم در کتابی کز در اندرز و پند
گفت با منصور عباسی حکیمی ارجمند