چو بانوی شب از آن زلفکان پر خم و تاب از ادیب فراهانی قصیده 23
1. چو بانوی شب از آن زلفکان پر خم و تاب
بسود غالیه بر مشک و سیم بر سیماب
ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب از ادیب فراهانی قصیده 24
1. ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب
که هم ضیأعیونی و هم حیات قلوب
امروز که حقرا پی مشروطه قیام است از ادیب فراهانی قصیده 25
1. امروز که حقرا پی مشروطه قیام است
بر شاه محمدعلی از عدل پیام است
فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست از ادیب فراهانی قصیده 26
1. فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست
تهی ز مردم دیندار و دین پرست چراست
باغ پیروز و چمن پدرام است از ادیب فراهانی قصیده 27
1. باغ پیروز و چمن پدرام است
یار در مجلس و می در جام است
گویند فریدون چو شدش کار جهان راست از ادیب فراهانی قصیده 28
1. گویند فریدون چو شدش کار جهان راست
آهنگ طرب کرد و بکف ساغر می خواست
غرض ز انجمن و اجتماع جمع قواست از ادیب فراهانی قصیده 29
1. غرض ز انجمن و اجتماع جمع قواست
چرا که قطره چو شد متصل بهم دریاست
روز میلاد شهی راد و عظیم الشانست از ادیب فراهانی قصیده 30
1. روز میلاد شهی راد و عظیم الشانست
کایة الله علی دائرة الامکانست
ای دوخته بر قد تو دیبای صدارت از ادیب فراهانی قصیده 31
1. ای دوخته بر قد تو دیبای صدارت
طالع ز بنانت ید بیضای صدارت
تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت از ادیب فراهانی قصیده 32
1. تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت
کردند مملکت را سرمایه تجارت
چو شد چهره شاهد صبح ابلج از ادیب فراهانی قصیده 33
1. چو شد چهره شاهد صبح ابلج
ز خورشید بستند زرینه هودج
در این زمانه که یکسر جهانیان خرسند از ادیب فراهانی قصیده 34
1. در این زمانه که یکسر جهانیان خرسند
ز چیست ملت اسلام گشته خوار و نژند