همتی ای ناخدا کرم کن و دریاب از ادیب فراهانی قصیده 12
1. همتی ای ناخدا کرم کن و دریاب
کشتی ما را که اوفتاده به گرداب
نماز شام کز قندیل کوکب از ادیب فراهانی قصیده 13
1. نماز شام کز قندیل کوکب
چراغان کرد گردون خیمه شب
که میرا گوئیا راندند امشب از ادیب فراهانی قصیده 14
1. که میرا گوئیا راندند امشب
وشاقانت به بام چرخ مرکب
شاد باش ای مجلس ملی که بینم عنقریب از ادیب فراهانی قصیده 15
1. شاد باش ای مجلس ملی که بینم عنقریب
از تو آید درد ملت را درین دوران طبیب
بامدادان خیل مرغان در چمن با عندلیب از ادیب فراهانی قصیده 16
1. بامدادان خیل مرغان در چمن با عندلیب
نغمه خوان گشتند با لحنی خوش و صوتی عجیب
شامگهی کز افق گشت نهان آفتاب از ادیب فراهانی قصیده 17
1. شامگهی کز افق گشت نهان آفتاب
پرده زرین گرفت مهر زنیلی قباب
کای شه والاگهر وی مه مالکرقاب از ادیب فراهانی قصیده 18
1. کای شه والاگهر وی مه مالکرقاب
ای پدر نامجوی ای ملک کامیاب
چند سائی زر بر این پیروزه طاق ای آفتاب از ادیب فراهانی قصیده 19
1. چند سائی زر بر این پیروزه طاق ای آفتاب
چند بیزی سیم بر نیلی رواق ای آفتاب
سپیده دم چو در آغاز سال و ماه عرب از ادیب فراهانی قصیده 20
1. سپیده دم چو در آغاز سال و ماه عرب
گرفت مار سیه مهره سپید بلب
در سه موقع کار نتوان با تهور یا شتاب از ادیب فراهانی قصیده 21
1. در سه موقع کار نتوان با تهور یا شتاب
گر بکوشش رستمی یا در نبرد افراسیاب
زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو از ادیب فراهانی قصیده 22
1. زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو
مردم تبریز لحنی ساختند اندر رباب