رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران ابوسعید ابوالخیر

1 زان خوبتری که کس خیال تو کند یا همچو منی فکر وصال تو کند

2 شاید که به آفرینش خود نازد ایزد که تماشای جمال تو کند

1 گر چشم تو در مقام ناز آید باز بیمار تو بر سر نیاز آید باز

2 ور حسن تو یک جلوه کند بر عارف از راه حقیقت به مجاز آید باز

1 از درد نشان مده که در جان تو نیست بگذر ز ولایتیکه آن زان تو نیست

2 از بی‌خردی بود که با جوهریان لاف از گهری زنی که در کان تو نیست

1 دورم اگر از سعادت خدمت تو پیوسته دلست آینهٔ طلعت تو

2 از گرمی آفتاب هجرم چه غمست دارم چو پناه سایهٔ دولت تو

1 چندانکه به کوی سلمه تارست و پود چندانکه درخت میوه دارست و مرود

2 چندانکه ستاره است بر چرخ کبود از ما به بر دوست سلامست و درود

1 تا دل ز علایق جهان حر نشود اندر صدف وجود ما در نشود

2 پر می نشود کاسهٔ سرها ز هوس هر کاسه که سرنگون بود پر نشود

1 آن وقت که این انجم و افلاک نبود وین آب و هوا و آتش و خاک نبود

2 اسرار یگانگی سبق می‌گفتم وین قالب و این نوا و ادارک نبود

1 جهدی بکنم که دل زجان برگیرم راه سر کوی دلستان برگیرم

2 چون پرده میان من و دلدار منم برخیزم و خود را ز میان برگیرم

1 در چنگ غم تو دل سرودی نکند پیش تو فغان و ناله سودی نکند

2 نالیم به ناله‌ای که آگه نشوی سوزیم به آتشی که دودی نکند

1 در کوی تو من سوخته دامن بودم وز آتش غم سوخته خرمن بودم

2 آری جانا دوش به بامت بودم گفتی دزدست دزد نبد من بودم