آن را که حدیث عشق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 192
1. آن را که حدیث عشق در دل گردد
باید که زتیغ عشق بسمل گردد
...
ما را نبود دلی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 193
1. ما را نبود دلی که خرم گردد
خود بر سر کوی ما طرب کم گردد
...
دل از نظر تو جاودانی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 194
1. دل از نظر تو جاودانی گردد
غم با الم تو شادمانی گردد
...
ای صافی دعوی ترا از ابوسعید ابوالخیر رباعی 195
1. ای صافی دعوی ترا معنی درد
فردا به قیامت این عمل خواهی برد
...
دردا که درین زمانهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 196
1. دردا که درین زمانهٔ پر غم و درد
غبنا که درین دایرهٔ غم پرورد
...
فردا که به محشر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 197
1. فردا که به محشر اندر آید زن و مرد
وز بیم حساب رویها گردد زرد
...
دل صافی کن که حق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 198
1. دل صافی کن که حق به دل می‌نگرد
دلهای پراکنده به یک جو نخرد
...
گویند که محتسب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 199
1. گویند که محتسب گمانی ببرد
وین پردهٔ تو پیش جهانی بدرد
...
من زنده و کس بر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 200
1. من زنده و کس بر آستانت گذرد
یا مرغ بگرد سر کویت بپرد
...
از چهرهٔ عاشقانه‌ام از ابوسعید ابوالخیر رباعی 201
1. از چهرهٔ عاشقانه‌ام زر بارد
وز چشم ترم همیشه آذر بارد
...
از دفتر عشق هر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 202
1. از دفتر عشق هر که فردی دارد
اشک گلگون و چهر زردی دارد
...
طالع سر عافیت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 203
1. طالع سر عافیت فروشی دارد
همت هوس پلاس پوشی دارد
...