ای در تو عیان‌ها و نهان‌ها همه هیچ از ابوسعید رباعی 180
1. ای در تو عیان‌ها و نهان‌ها همه هیچ
پندار یقین‌ها و گمان‌ها همه هیچ
ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ از ابوسعید رباعی 181
1. ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ
با لعل تو سلسبیل و کوثر همه هیچ
حمدا لک رب نجنی منک فلاح از ابوسعید رباعی 182
1. حمدا لک رب نجنی منک فلاح
شکرا لک فی کل مساء و صباح
رخساره‌ات تازه گل گلشن روح از ابوسعید رباعی 183
1. رخساره‌ات تازه گل گلشن روح
نازک بود آن قدر که هر شام و صبوح
بی شک الفست احد، ازو جوی مدد از ابوسعید رباعی 184
1. بی شک الفست احد، ازو جوی مدد
وز شخص احد به ظاهر آمد احمد
گر درد کند پای تو ای حور نژاد از ابوسعید رباعی 185
1. گر درد کند پای تو ای حور نژاد
از درد بدان که هر گزت درد مباد
در سلسلهٔ عشق تو جان خواهم داد از ابوسعید رباعی 186
1. در سلسلهٔ عشق تو جان خواهم داد
در عشق تو ترک خانمان خواهم داد
هر راحت و لذتی که خلاق نهاد از ابوسعید رباعی 187
1. هر راحت و لذتی که خلاق نهاد
از بهر مجردان آفاق نهاد
در وصل زاندیشهٔ دوری فریاد از ابوسعید رباعی 188
1. در وصل زاندیشهٔ دوری فریاد
در هجر زدرد ناصبوری فریاد
با کوی تو هر کرا سر و کار افتد از ابوسعید رباعی 189
1. با کوی تو هر کرا سر و کار افتد
از مسجد و دیر و کعبه بیزار افتد
گر عشق دل مرا خریدار افتد از ابوسعید رباعی 190
1. گر عشق دل مرا خریدار افتد
کاری بکنم که پرده از کار افتد
با علم اگر عمل برابر گردد از ابوسعید رباعی 191
1. با علم اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان ترا میسر گردد