از باد صبا دلم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 168
1. از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت
...
دل عادت و خوی جنگجوی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 169
1. دل عادت و خوی جنگجوی تو گرفت
جان گوهر همت سر کوی تو گرفت
...
آنی که ز جانم آرزوی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 170
1. آنی که ز جانم آرزوی تو نرفت
از دل هوس روی نکوی تو نرفت
...
یار آمد و گفت خسته از ابوسعید ابوالخیر رباعی 171
1. یار آمد و گفت خسته میدار دلت
دایم به امید بسته میدار دلت
...
علمی نه که از زمرهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 172
1. علمی نه که از زمرهٔ انسان نهمت
جودی نه که از اصل کریمان نهمت
...
صد شکر که گلشن از ابوسعید ابوالخیر رباعی 173
1. صد شکر که گلشن صفا گشت تنت
صحت گل عشق ریخت در پیرهنت
...
دی زلف عبیر بیز از ابوسعید ابوالخیر رباعی 174
1. دی زلف عبیر بیز عنبر سایت
از طرف بناگوش سمن سیمایت
...
ای قبلهٔ هر که از ابوسعید ابوالخیر رباعی 175
1. ای قبلهٔ هر که مقبل آمد کویت
روی دل مقبلان عالم سویت
...
ای مقصد خورشید از ابوسعید ابوالخیر رباعی 176
1. ای مقصد خورشید پرستان رویت
محراب جهانیان خم ابرویت
...
زنار پرست زلف از ابوسعید ابوالخیر رباعی 177
1. زنار پرست زلف عنبر بویت
محراب نشین گوشهٔ ابرویت
...
گفتم چشمت گفت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 178
1. گفتم چشمت گفت که بر مست مپیچ
گفتم دهنت گفت منه دل بر هیچ
...
گر درویشی مکن از ابوسعید ابوالخیر رباعی 179
1. گر درویشی مکن تصرف در هیچ
نه شادی کن بهیچ و نه غم خور هیچ
...