نقش هر دولت که آن بر هفت از ظهیر فاریابی قصیده 25
1. نقش هر دولت که آن بر هفت منظر یافتند
نظم هر صورت که آن در چار گوهر یافتند
هر گز صبا ز زلف تو یک تار از ظهیر فاریابی قصیده 26
1. هر گز صبا ز زلف تو یک تار نشکند
تا قدر چین و قیمت تاتار نشکند
چه پرتو است که اقبال از ظهیر فاریابی قصیده 27
1. چه پرتو است که اقبال در جهان افکند؟
چه غلغل است که دولت در آسمان افکند؟
زلف سرمستش چو در مجلس از ظهیر فاریابی قصیده 28
1. زلف سرمستش چو در مجلس پریشانی کند
جان اگر جان را نیندازد گرانجانی کند
نوبت ملکت شها بر هفت از ظهیر فاریابی قصیده 29
1. نوبت ملکت شها بر هفت گردون می زنند
نوبت ملکت شها بر هفت گردون می زنند
سپیده دم که صبا مژده از ظهیر فاریابی قصیده 30
1. سپیده دم که صبا مژده بهار دهد
دم هوا مدد نافه تتار دهد
شرح غم تو لذت شادی به از ظهیر فاریابی قصیده 31
1. شرح غم تو لذت شادی به جان دهد
شکر لب تو طعم شکر وادهان دهد
به حلقه ای که سر زلف یار از ظهیر فاریابی قصیده 32
1. به حلقه ای که سر زلف یار بگشاید
زمانه را و مرا هر دو کار بگشاید
چون شد از دریای مینا از ظهیر فاریابی قصیده 33
1. چون شد از دریای مینا زورق زر ناپدید
آمد از درج زمرد لولو لالا پدید
سپیده دم که زند ابر خیمه از ظهیر فاریابی قصیده 34
1. سپیده دم که زند ابر خیمه در گلزار
گل از سراچه خلوت رود به صُفه بار
در ابتدای کون جهان آفریدگار از ظهیر فاریابی قصیده 35
1. در ابتدای کون جهان آفریدگار
بر نام خسرو از پی این عقد نامدار