نقش هر دولت که آن بر هفت منظر یافتند از ظهیر قصیده 25
1. نقش هر دولت که آن بر هفت منظر یافتند
نظم هر صورت که آن در چار گوهر یافتند
هر گز صبا ز زلف تو یک تار نشکند از ظهیر قصیده 26
1. هر گز صبا ز زلف تو یک تار نشکند
تا قدر چین و قیمت تاتار نشکند
چه پرتو است که اقبال در جهان افکند؟ از ظهیر قصیده 27
1. چه پرتو است که اقبال در جهان افکند؟
چه غلغل است که دولت در آسمان افکند؟
زلف سرمستش چو در مجلس پریشانی کند از ظهیر قصیده 28
1. زلف سرمستش چو در مجلس پریشانی کند
جان اگر جان را نیندازد گرانجانی کند
نوبت ملکت شها بر هفت گردون می زنند از ظهیر قصیده 29
1. نوبت ملکت شها بر هفت گردون می زنند
نوبت ملکت شها بر هفت گردون می زنند
سپیده دم که صبا مژده بهار دهد از ظهیر قصیده 30
1. سپیده دم که صبا مژده بهار دهد
دم هوا مدد نافه تتار دهد
شرح غم تو لذت شادی به جان دهد از ظهیر قصیده 31
1. شرح غم تو لذت شادی به جان دهد
شکر لب تو طعم شکر وادهان دهد
به حلقه ای که سر زلف یار بگشاید از ظهیر قصیده 32
1. به حلقه ای که سر زلف یار بگشاید
زمانه را و مرا هر دو کار بگشاید
چون شد از دریای مینا زورق زر ناپدید از ظهیر قصیده 33
1. چون شد از دریای مینا زورق زر ناپدید
آمد از درج زمرد لولو لالا پدید
سپیده دم که زند ابر خیمه در گلزار از ظهیر قصیده 34
1. سپیده دم که زند ابر خیمه در گلزار
گل از سراچه خلوت رود به صُفه بار
در ابتدای کون جهان آفریدگار از ظهیر قصیده 35
1. در ابتدای کون جهان آفریدگار
بر نام خسرو از پی این عقد نامدار