ای صابر ، ای سپهر سخن ، ای جهان فضل از وطواط مقطع 73
1. ای صابر ، ای سپهر سخن ، ای جهان فضل
ای کعبهٔ افاضل ایام کوی تو
صدرا ، وزارت از تو جمالی گرفت نو از وطواط مقطع 74
1. صدرا ، وزارت از تو جمالی گرفت نو
دیوان بمنصب تو جلالی گرفت نو
احوال بنده باز نظامی گرفت نو از وطواط مقطع 75
1. احوال بنده باز نظامی گرفت نو
اسباب عیش بنده قوامی گرفت نو
زهی ! قصر خوارزمشاهی ، که دولت از وطواط مقطع 76
1. زهی ! قصر خوارزمشاهی ، که دولت
ندارد مگر سوی او رخ نهاده
ای رافع علا ، ز وفات توام غمیست از وطواط مقطع 77
1. ای رافع علا ، ز وفات توام غمیست
کان غم نگشت خواهد هرگز گذارده
شمس دین ، ای خدمت درگاه تو از وطواط مقطع 78
1. شمس دین ، ای خدمت درگاه تو
بر همه آزادگان فرخ شده
ای همه عاقلان بطوع و بطبع از وطواط مقطع 79
1. ای همه عاقلان بطوع و بطبع
سوی خاک در تو پوینده
ای شاه ، بی سفینهٔ جود تو مانده ام از وطواط مقطع 80
1. ای شاه ، بی سفینهٔ جود تو مانده ام
از چشم و دل در آتش و توفان صاعقه
خدایگانا ، آنی که دشمنان ترا از وطواط مقطع 81
1. خدایگانا ، آنی که دشمنان ترا
دریده نیزه و تیر تو سینه و حدقه
جمال دولت حری ، بافضل از وطواط مقطع 82
1. جمال دولت حری ، بافضل
شد اندر خاتم حری نگینه
اجل فخر دین ، ای کریم جهان از وطواط مقطع 83
1. اجل فخر دین ، ای کریم جهان
ترا داد یزدان همه جاه هستی
ای یگانه جمال دولت و دین از وطواط مقطع 84
1. ای یگانه جمال دولت و دین
دلم از هجر خویش خستستی