میخانهٔ عشق او از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 25
1. میخانهٔ عشق او سرای دل ماست
وان دُردی درد دل دوای دل ماست
در مذهب ما محب از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 26
1. در مذهب ما محب و محبوب یکیست
رغبت چه بود راغب و مرغوب یکیست
مائیم چنین تشنه از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 27
1. مائیم چنین تشنه و دریا با ماست
اندر همه قطره محیطی پیداست
ناخورده شراب از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 28
1. ناخورده شراب مستیش چندان نیست
وان مستی او ستودهٔ مستان نیست
گر کشته شوم به از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 29
1. گر کشته شوم به تیغ عشقش غم نیست
ور در هوسش مرده شوم ماتم نیست
طاعت ز سر جهل به از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 30
1. طاعت ز سر جهل به جز وسوسه نیست
احکام وصول ذوق در مدرسه نیست
همه نیکند هیچ از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 31
1. همه نیکند هیچ خود بد نیست
آنکه نیکو نباشد آن خود نیست
توحید تو پیش ما از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 32
1. توحید تو پیش ما همه شرک و دوئی است
اثبات یگانگی همه عین دوئیست
دیدم رندی که سید از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 33
1. دیدم رندی که سید رندانست
از هر دو جهان گذشته و رند آن است
تخت دل من مسخر از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 34
1. تخت دل من مسخر شاه منست
شاهی به کمال شاه دلخواه منست
این هشت حرف نام از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 35
1. این هشت حرف نام آن شاه منست
آن شاه که او مظهر الله منست
این هفت فلک سیاره از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 36
1. این هفت فلک سیاره از آه منست
عرش و ملک و ستاره همراه منست