مثنویات شاه نعمت‌الله ولی

1 سخن گر ز توحید گوئی به من نماند ز توحید الا سخن

2 اگر موج بسیار دریا یکی است من و تو دو اسم و مسما یکی است

3 موحد احد بیند اندر احد تو معنی احد بین و صورت عدد

4 موحد ز توحید اگر دم زند همه ملک توحید بر هم زند

1 قطب عالم نقطهٔ پرگار روح شیخ ما سرمایهٔ گنج فتوح

2 یک هویت دان و اسما بی شمار یک هویت را به اسما می شمار

3 در هویت جمله اسماء هالکند ما سوی الله چیست اشیا هالکند

4 چون هویت یک بود اسما یکیست چون یکی باشد همه اشیا یکیست

1 نقطه ای در دایره بنمود میم میم این معنی طلب فرما ز جیم

2 لازم جیمست میم ای یار من کی بود بی میم جیم ای یار من

3 عارفان دانند راز عارفان عارفانه گفتهٔ عارف بخوان

4 جنبش سایه بود از آفتاب با تو گفتم سر عالم بی حجاب

1 همه محکوم حکم او باشند سر و زر را به پای او پاشند

2 عقل و عاقل رعیت اویند از دل و جان دعای او گویند

3 مهر او بر دلی که شارق شد هر که در خانه بود عاشق شد

4 غیرتش غیر چون براندازد خانه از غیر خود بپردازد

1 جنّت ذاتند اعیان گوش کن در چنین جنّت شرابی نوش کن

2 عالم ارواح جنات صفات جمله می ‌یابند ازین جنّت حیات

3 ملک باشد جنّت خاص ملک بینم اینجا حضرت خاص ملک

4 جنّت افعال این جنّت بود جنّت زیبای پر حکمت بود

1 در صدف گوهری نهان گشته آن نهان بر همه عیان گشته

2 صدف و گوهریم و دریا هم نظری کن به عین ما فافهم

3 صدف ما اگر چنان باشد درج درّ یتیم آن باشد

4 صدف و گوهرش به هم می‌ بین نظری کن به چشم ما بنشین

1 آن یکی کوزه ای ز یخ برداشت کرد پر آب یک زمان بگذاشت

2 چون هوا ز آفتاب گرمی یافت گرمیش بر وجود کوزه بتافت

3 آب شد برف و کوزه شد با آب اسم و رسم از میانه شد دریاب

4 اول ما چو آخر ما شد قطره دریاست چون به دریا شد

1 هر یک از اسمای حق در علم او صورتی دارد که باشد عین تو

2 نور هر عینی که می بیند بصر وجه خاصی می نماید در نظر

3 جود او بخشید اسما را وجود ورنه اسما را به خود بودی نبود

4 هر چه موجود است مرحوم خداست گر چه اسمای وی و اعیان ماست

1 جامع مجموع اسما آدم است لاجرم او روح جمله عالم است

2 عقل اول درهٔ بیضا بود صورت و معنی ز جد ما بود

3 آدمی معنی است عقل کل به نام جملهٔ عالم از او یابد نظام

4 حضرت مبدا چو او را آفرید مبدا مجموع عالم شد پدید

1 می صاف دگر در جام کردم محبت نامه‌ اش زان نام کردم

2 محبّانه به محبوبی نوشتم ز طالب سوی مطلوبی نوشتم

3 بخوانش خوش که اسرار الهی است معانی بیان پادشاهی است

4 همه دردت ازو یابد دوائی بود آئینهٔ گیتی نمائی