من ولایت در ولایت دیده ام از نعمت‌الله ولی مثنوی 13
1. من ولایت در ولایت دیده ام
خوش ولی ای در ولایت دیده ام
با تو گویم نکته ای در نقطه ای از نعمت‌الله ولی مثنوی 14
1. با تو گویم نکته ای در نقطه ای
وصف نقطه می کنم در نکته ای
روح اعظم صورت اسم اله از نعمت‌الله ولی مثنوی 15
1. روح اعظم صورت اسم اله
پرده دار حضرت آن پادشاه
گر تو را دردیست رو درمان بجو از نعمت‌الله ولی مثنوی 16
1. گر تو را دردیست رو درمان بجو
ور تو را سرّیست با مرشد بگو
گر به هستی آئی اینجا نیستی از نعمت‌الله ولی مثنوی 17
1. گر به هستی آئی اینجا نیستی
کوش تا در راه هستی نیستی
یارم اگر ز سرش نقابی بسته از نعمت‌الله ولی مثنوی 18
1. یارم اگر ز سرش نقابی بسته
بگشوده دو زلف و خوش حجابی بسته
مظهر اعیان ما ارواح ما از نعمت‌الله ولی مثنوی 19
1. مظهر اعیان ما ارواح ما
مظهر ارواح ما اشباح ما
عین ما از حب ذاتی فیض یافت از نعمت‌الله ولی مثنوی 20
1. عین ما از حب ذاتی فیض یافت
لاجرم از علم سوی عین یافت
هر یک از اسمای حق در علم او از نعمت‌الله ولی مثنوی 21
1. هر یک از اسمای حق در علم او
صورتی دارد که باشد عین تو
هر نفس جامی به رندی می دهند از نعمت‌الله ولی مثنوی 22
1. هر نفس جامی به رندی می دهند
هر دمی بزمی به جائی می نهند
از تعیُن اسم اعظم رو نمود از نعمت‌الله ولی مثنوی 23
1. از تعیُن اسم اعظم رو نمود
در حقیقت آن تعین اسم بود
چیست انسان دیدهٔ بینا بود از نعمت‌الله ولی مثنوی 24
1. چیست انسان دیدهٔ بینا بود
جامع مجموعهٔ اسماء بود