ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار از شاهی غزل 97
1. ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار
من بهر محنتم، دگران را بنازدار
ای به لطف از آب حیوان پاک‌تر از شاهی غزل 98
1. ای به لطف از آب حیوان پاک‌تر
قدت از سرو روان چالاک‌تر
ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر از شاهی غزل 99
1. ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر
عالم ز تو خراب و تو در عالمی دگر
سرو ما را هر زمان دل می‌کشد سوی دگر از شاهی غزل 100
1. سرو ما را هر زمان دل می‌کشد سوی دگر
چون گل رعنا که دارد هر طرف روی دگر
نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور از شاهی غزل 101
1. نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور
خوشم به خواری هجر و نگاه دورادور
ای سر زلف ترا دل‌های مشتاقان اسیر از شاهی غزل 102
1. ای سر زلف ترا دل‌های مشتاقان اسیر
هرگزت نگذشت یاد دردمندان در ضمیر
سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز از شاهی غزل 103
1. سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز
جهان بگشتم و کوی تو منزلست هنوز
عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هنوز از شاهی غزل 104
1. عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هنوز
گل شکفت از گریه، چشمم ابر نیسانی هنوز
غم روی تو دارد دل، همین بس از شاهی غزل 105
1. غم روی تو دارد دل، همین بس
نخواهد کرد از فکر چنین بس
ای دوست، شبی به کوی ما باش از شاهی غزل 106
1. ای دوست، شبی به کوی ما باش
درد دل ریش را دوا باش
در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش از شاهی غزل 107
1. در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش
چو سوی عاشقان میلی ندارد سرو آزادش
دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش از شاهی غزل 108
1. دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش
ز پای صبر در افتاد، دست میگیرش