بیدلان کوی تو مقام از امیر شاهی سبزواری غزل 73
1. بیدلان کوی تو مقام کنند
با غمت ترک ننگ و نام کنند
...
عید شد، خوبان به از امیر شاهی سبزواری غزل 74
1. عید شد، خوبان به عزم مجلس و می می‌روند
دردمندان راه می‌پرسند و از پی می‌روند
...
فصل نوروز است و خلقی از امیر شاهی سبزواری غزل 75
1. فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا می‌روند
بی‌نصیب آنانکه در می قول مطرب نشنوند
...
بزنجیر زلفت دل ماست از امیر شاهی سبزواری غزل 76
1. بزنجیر زلفت دل ماست در بند
ز سر رشته عقل بگسسته پیوند
...
پیکان غمزه را چو از امیر شاهی سبزواری غزل 77
1. پیکان غمزه را چو بتان آب می‌دهند
اول نشان به سینه احباب می‌دهند
...
وقت گل، خوبان چو از امیر شاهی سبزواری غزل 78
1. وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا نهند
عاشقان را تازه داغی بر دل شیدا نهند
...
خوبرویان چو خدنگ از امیر شاهی سبزواری غزل 79
1. خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند
بسر هر مژه خون از جگری بگشایند
...
سرو تو مگر ز پا نشیند از امیر شاهی سبزواری غزل 80
1. سرو تو مگر ز پا نشیند
کاین دل نفسی بجا نشیند
...
بتان که شیوه جور از امیر شاهی سبزواری غزل 81
1. بتان که شیوه جور و ستیز می‌جویند
ز بهر کشتن ما تیغ تیز می‌جویند
...
رفتیم، اگر چه دل از امیر شاهی سبزواری غزل 82
1. رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود
در چین طره تو اسیر کمند بود
...
شبی که کوی تو ما را از امیر شاهی سبزواری غزل 83
1. شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود
زمانه تابع و گردون بکام خواهد بود
...
آن یار خشم رفته که از امیر شاهی سبزواری غزل 84
1. آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود
دی سنبلش ز تاب می آشفته رنگ بود
...