امروز نسیم سحری بوی دگر داشت از شاهی غزل 37
1. امروز نسیم سحری بوی دگر داشت
گویی گذر از خاک سر کوی دگر داشت
دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت از شاهی غزل 38
1. دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت
وز دیدن تو دیده گلستان و باغ داشت
صبا تا ز زلف تو بویی نداشت از شاهی غزل 39
1. صبا تا ز زلف تو بویی نداشت
دلم در جهان آرزویی نداشت
وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت از شاهی غزل 40
1. وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت
با نرگس جادوی تو پنهان نظری داشت
عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیافت از شاهی غزل 41
1. عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیافت
چشم یاری داشت از یاران ولی یاری نیافت
ساقی، به غم تو عقل و جان رفت از شاهی غزل 42
1. ساقی، به غم تو عقل و جان رفت
می ده، که تکلف از میان رفت
کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت از شاهی غزل 43
1. کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت
هوای کوی تواش هرگز از دماغ نرفت
ای دل ایام هجر شد بنیاد از شاهی غزل 44
1. ای دل ایام هجر شد بنیاد
رو، که مرگ نوت مبارک باد
تا ز شب بر مهت نقاب افتاد از شاهی غزل 45
1. تا ز شب بر مهت نقاب افتاد
سایه بالای آفتاب افتاد
دل بهر تو در ملامت افتاد از شاهی غزل 46
1. دل بهر تو در ملامت افتاد
وز عشق بدین علامت افتاد
تا دل ز کف اختیار ننهاد از شاهی غزل 47
1. تا دل ز کف اختیار ننهاد
پا بر سر کوی یار ننهاد
باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد از شاهی غزل 48
1. باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد
بیمار تو از جان رمقی بیش ندارد