بازم خدنگ غمزه زنی از امیر شاهی سبزواری غزل 25
1. بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است
بازم ز عشق واقعه ای مشکل آمده است
مرا در عشق بهبودی از امیر شاهی سبزواری غزل 26
1. مرا در عشق بهبودی نمانده است
ز سودای بتان سودی نمانده است
ابرو ز من متاب، که از امیر شاهی سبزواری غزل 27
1. ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست
تیری که خورده ام ز کمان بلند تست
چشم ستمگرت که بخون از امیر شاهی سبزواری غزل 28
1. چشم ستمگرت که بخون در کمین نشست
تیغی کشیده، در ره مردان دین نشست
جفای تو بر دل به غایت از امیر شاهی سبزواری غزل 29
1. جفای تو بر دل به غایت خوش است
ز شه بر رعیت رعایت خوش است
خلق را دلها کباب از امیر شاهی سبزواری غزل 30
1. خلق را دلها کباب از چشم پر خون منست
در جگر صد پاره از اشک جگر گون منست
مرا سری است که بر از امیر شاهی سبزواری غزل 31
1. مرا سری است که بر خاک آستانه اوست
چو تیر غمزه کشد جان و دل نشانه اوست
گر نمی‌سوزد دلم، از امیر شاهی سبزواری غزل 32
1. گر نمی‌سوزد دلم، این آه دردآلود چیست؟
آتشی گر نیست در کاشانه، چندین دود چیست؟
با طره تو سنبل شوریده از امیر شاهی سبزواری غزل 33
1. با طره تو سنبل شوریده حال چیست؟
جاییکه ابروی تو نماید، هلال چیست؟
کدام دل که ز عشقت از امیر شاهی سبزواری غزل 34
1. کدام دل که ز عشقت اسیر محنت نیست؟
کدام سینه که از داغ تو جراحت نیست؟
کدام عشوه که در چشم از امیر شاهی سبزواری غزل 35
1. کدام عشوه که در چشم پر خمار تو نیست
کدام فتنه که در زلف تابدار تو نیست
مرا گر با تو روی همدمی از امیر شاهی سبزواری غزل 36
1. مرا گر با تو روی همدمی نیست
گدایان را به سلطان محرمی نیست